Beloofde aanplanting stadsbossen in Asse/Vlaams-Brabant gaat te traag

21 September 2018

Beloofde aanplanting stadsbossen in Asse/Vlaams-Brabant gaat te traag

De aanleg van de beloofde (stads)bossen gaat te traag in Asse, Vlaams-Brabant en de rest van Vlaanderen volgens Groen. Op 24 jaar tijd werd slechts een kwart van de nieuwe bossen aangeplant die Vlaanderen in 1994 als doelstelling vastlegde. Dit blijkt uit een recente studie die BOS+ in opdracht van Groen uitvoerde. In Vlaams-Brabant werden minder bossen beloofd dan in de andere provincies en wordt de helft van de doelstellingen gehaald. Maar in Asse, waar Groen Asse met steun van Vlaams parlementslid Elisabeth Meuleman op 20 september actie voerde, lopen ze ver achter op schema. Asse voorzag het Agentschap voor Bos en Natuur in 1994 dat er 30 hectare stadsbos ontwikkeld moest worden. Daarvan werd 4 hectare effectief aangeplant, allemaal voor 2011. Onder de huidige Vlaamse regering kwam er dus geen enkel stadsbos bij in Asse. “We betreuren dat er in Asse de afgelopen legislatuur geen extra bossen en geen andere nieuwe natuur werd gecreëerd,” zegt Edward Van Keer, lijsttrekker en huidig gemeenteraadslid van Groen in Asse. “Een inhaalbeweging is dringend nodig, want uit vele terreinobservaties blijkt dat onze lokale biodiversiteit nog altijd achteruitgaat! En uit studies blijkt dat meer groen vlakbij woonkernen de gezondheidskosten per inwoner per jaar met enkele honderden euro’s kan verminderen. Het is moreel dan ook onaanvaardbaar dat er deze legislatuur in Asse geen bijkomende bossen werden aangeplant.” Groen wil dan ook dat de komende zes jaar in Asse minstens één vierkante meter nieuwe bossen en andere natuur per inwoner en per jaar wordt gecreëerd. Dit komt neer op minstens 20 hectare nieuwe natuur tegen 2024. Vlaams-Brabant telt 28.386 hectare bos, wat neerkomt op 13,4 % van het totale oppervlak. Daarmee heeft Vlaams-Brabant meer bos dan Oost-Vlaanderen en West-Vlaanderen, maar minder dan Antwerpen en Limburg. Het doel van de Vlaamse regering in 1994 was om in de provincie 325 hectare stadsbossen te ontwikkelen, maar de teller staat na 24 jaar op 168,4 hectare – vooral aangeplant voor 2011 - wat neerkomt op 51,8 % van het beoogde doel op 24 jaar. Daarmee zit Vlaams-Brabant als enige provincie boven de helft, maar dat komt vooral omdat de doelstellingen gevoelig lager waren dan in andere provincies. Met 51,8 % op 24 jaar blijft ook in Vlaams-Brabant de ontwikkeling van stadsbossen op een laag peil. Ook elders in Vlaanderen worden te weinig nieuwe (stads)bossen aangeplant volgens de studie die Groen liet uitvoeren door BOS+. De realisatie van stadsrandbossen is nochtans volgens het regeerakkoord één van de beleidsprioriteiten van de Vlaamse regering. “De aanleg van de stadsbossen gaat veel te traag,” zegt Elisabeth Meulemans, Vlaams parlementslid voor Groen. “460 hectare nieuw bos in heel Vlaanderen op zeven jaar tijd, waarvan de helft (223 ha) alleen al in Gent, dat is gewoon te weinig. Aan dit tempo halen we de doelstellingen pas in 2072. Vlaams minister van natuur Joke Schauvliege liet uitschijnen voor een versnelling te willen zorgen met het Pact 2020, maar daar kwam bitter weinig van in huis.” Het is volgens Groen cruciaal dat er opnieuw kwalitatieve en kwantitatieve doelstellingen opgesteld worden voor de realisatie van stadsbossen. Daarbij hoort ook een duidelijke deadline en een degelijk monitoringsysteem dat (online) publiek te raadplegen is. De ambitie van Groen is om tot 2030 ieder jaar in Vlaanderen 300 hectare stadsbos aan te planten om zo binnen twaalf jaar de initiële doelstelling van 4.810 hectare te halen. De steden en gemeenten kunnen daarin hun rol spelen, maar dan moet de Vlaamse overheid hen meer ondersteunen dan nu het geval is. “Lokale overheden spelen een cruciale rol bij de realisatie van bossen, maar er is nood aan een overkoepelend ondersteunend kader vanuit de Vlaamse overheid,” zegt Elisabeth Meulemans, Vlaams parlementslid voor Groen. “Dit gaat niet enkel om voldoende financiële middelen, er is ook een flexibeler en eenvoudiger vergunningsbeleid nodig. Daarnaast moet de gemeentefinanciering herzien worden. Die wordt nu enkel berekend op basis van aantal inwoners en bedrijven, terwijl behoud, inrichting en openstelling van natuur en bos minstens even belangrijk zou moeten zijn.”